زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

ابن‌کیغلغ ابوالعباس احمد بن ابراهیم اصفهانی





ابن‌کیغلغ ابوالعباس احمد بن ابراهیم اصفهانی (۲۵۸_۳۲۳ق)، از ادباء و شعرای اصفهان و از امیران عصر عباسی در قرن چهارم هجری قمری بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابوالعبّاس احمد بن ابراهیم بن کیغلغ، ترک نژاد و از ادباء، شعراء و امیران عصر عباسی است. در بغداد زاده و بزرگ شد و به درجه سرداری رسید. تولّدش حدود سال ۲۵۸ق روی داده، و در سال ۳۱۹ق شحنه اصفهان بوده، و چندی در این شهر به سر برده است. ثعالبی در یتیمه الدّهر وی را جزو شعراء و ادباء آورده، و نمونه‌ای از اشعار او را نقل نموده است. فوتش بعد از سال ۳۲۲ق اتّفاق افتاد.
[۲] آوی، حسین بن محمد، ترجمه محاسن اصفهان، ص۳۹.

در روزگار مکتفی عباسی در سال ۲۸۳ق همراه محمد بن سلیمان در جنگ با قرمطیان در شام شرکت کرد. در سال ۳۰۰ق حاکم شام و اردن بود و در سال ۳۰۳ق در بغداد مستقر شد. در سال‌های ۲۹۲ و ۳۰۲ق با لشکری از سربازان مکتفی به مصر رفت تا شورش‌ها را سرکوب کند. همچنین در سال ۳۱۱ق به مصر رفت و هفت ماه ماندگار شد تا این‌که تحرّکاتی علیه او پدید آمد و او باز آمد و تکمین بن عبدالله خزری (که پیش از او بر آن‌جا ولایت داشت) به حکومت گماشته شد.
ابن کیغلغ از سال ۳۰۳ق در بغداد باقی ماند تا این‌که خلیفه عباسی در سال ۳۲۲ق او را به مصر بازگرداند. او حدود یک سال در آن‌جا ماند تا این‌که محمد بن طغج جای او را گرفت و وی به بغداد بازگشت و در سال ۳۲۳ق درگذشت.

۲ - پانویس


 
۱. ثعالبی، عبدالملک بن محمد، یتیمه الدّهر، ج۱، ص۱۱۹.    
۲. آوی، حسین بن محمد، ترجمه محاسن اصفهان، ص۳۹.
۳. ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی، النجوم الزاهره، ج۳، ص۱۰۹.    
۴. ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی، النجوم الزاهره، ج۳، ص۲۴۲.    
۵. ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی، النجوم الزاهره، ج۳، ص۲۵۲.    
۶. ثعالبی، عبد الملک بن محمد، یتیمة الدهر، ج۱، ص۱۱۹.    
۷. کندی، محمد بن یوسف، الولاة و القضاة، ص۲۰۲.    
۸. کندی، محمد بن یوسف، الولاة و القضاة، ص۲۰۶.    
۹. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۲۳۷.    


۳ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۲۱۷.
مهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۱۹۷.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.